Engelse en Amerikaanse contracten en handelspartners

Hoe zat het ook al weer met de valkuilen en de kansen?

Een contract opstellen is enorm interessant en op het eerste gezicht ook niet zo moeilijk:  “gewoon opschrijven wat bedoeld wordt en dan zijn we er”.
Een contract moet een weergave zijn van wat bedoeld wordt. Het is een vorm van communiceren waarbij escalatie en onbegrip alleen voorkomen kan worden wanneer je dezelfde (juridische) taal spreekt.

In de internationale handelspraktijk worden contracten overwegend in de Engelse taal opgesteld. Een letterlijke vertaling van het Nederlands naar het Engels kan logisch zijn, maar heeft vaak catastrofale gevolgen wanneer partijen het vervolgens met elkaar oneens worden.
Wat te denken bijvoorbeeld wanneer een Nederlandse partij een garantie moet/wil afgeven (of krijgen) en dit vertaald als een “warranty”.

Het begrip warranty in een Amerikaans contract heeft de betekenis van een risico-aansprakelijkheid (een strict liability), terwijl naar Engels recht een warranty een veel minder sterke bepaling is die alleen recht kan geven op schadevergoeding (en niet op ontbinding van een overeenkomst). Naar Amerikaans recht zou een inbreuk op een warranty recht, naast het recht op een schadevergoeding, ook, onder bijzondere omstandigheden, recht op ontbinding kunnen geven (wanneer eveneens sprake is van een fundamental breach). Naar Nederlands recht wordt veelal aangenomen dat een inbreuk op een garantie de toerekenbaarheid van de tekortkoming van een partij in houdt. Daarmee is ontbinding en/of schadevergoeding een logisch gevolg. De juridische “aanvliegroute” bij een inbreuk op een garantie zal dus wezenlijk verschillen al naar gelang een juridisch begrip vertaald wordt, terwijl het besef daarvan bij handelspartijen (maar niet zelden ook hun adviseurs) simpelweg ontbreekt. Men is dan “onbewust onbekwaam”. Dat is risicovol en onnodig.

Ik kan het niet laten als laatste, het wat mij betreft meest typerende verschil in denkwijze tussen contractspartijen uit het VK, de VS, maar ook bijvoorbeeld Frankrijk, aan te geven.

In Nederland zijn we goed in polderen en redelijke oplossingen vinden. Dat zit bij veel van ons gewoon in de genen en het is ook historisch te verklaren. Als klein land met veel internationale contacten is het niet verstandig “op de vuist” te willen met je grote broers. Liever een redelijke oplossing zal men hebben gedacht. Die redelijkheid vind je terug in ons Nederlandse Burgerlijke Wetboek (BW).

In ons BW hebben we in dat kader bijvoorbeeld een bepaling waarin staat dat wanneer er onvoorziene omstandigheden zijn, contractspartijen soms niet hoeven na te komen waartoe zij zich eerder bij overeenkomst hebben verplicht. De redelijkheid en billijkheid speelt bij toepassing van dit wetsartikel een grote rol. Hoewel het leerstuk van de onvoorziene omstandigheden in Nederland alom geaccepteerd is in de rechtspraak, zal eenzelfde vordering bij een Engelse rechter (het leerstuk van de “frustration”) of in de VS (het leerstuk van de “impracticability”) vrijwel nooit slagen.
In Frankrijk heeft een civiele rechter niet eens de mogelijkheid om het leerstuk van onvoorziene omstandigheden toe te passen (in Frankrijk kan een administratieve rechter dat weer wel doen).

Zou men daarom willen overeenkomen met een buitenlandse partij dat partijen niet onder alle omstandigheden gedwongen kunt worden een overeenkomst naar de letter van het contract uit te voeren, dan is het verstandig niet uit te gaan van een begripvolle buitenlandse wederpartij. Men zal het simpelweg niet begrijpen.

Voor een Nederlandse partij is het leerstuk van de onvoorziene omstandigheden een gegeven en is het vastgelegd in de wet. Voor een buitenlandse partij zal vaak alleen een zogenaamde “hardship clause” begrijpelijk zijn. Daarin staat gedefinieerd welke exacte rechtsgevolgen verbonden zijn aan het eventueel (onvoorzien) niet kunnen nakomen van bepaalde specifieke verplichtingen.

Internationaal contracteren: een fantastisch boeiende en uitdagende bezigheid. Beide partijen die op voorhand precies weten wat met juridische ( en andere!) begrippen bedoeld wordt. Dat voorkomt een boel gedoe en geeft aanzienlijk minder afbreukrisico.

Wil je meer informatie over het sluiten van internationale contracten? Neem dan gerust contact op met mr. Jean-Paul Sars of bel ons op 0314-327800.